Hiç çarem yoktu
Maviye bulanmıştım bir kere.. .
Köpük beyazı bir martının
kollarında uyuyordum her gece,
gözlerim en kuytusunu seçiyordu koyların
tadı az biraz tuzlu sözcükler seçip
doyuyordum şiirle …
Bir köşe kapmacaydı ;
kelebekler ve arılarla
veya bir misafirperverlikti gösterdiğim
elime her sığındıklarında..
Biliyorum maviydi beni kışkırtan,
denizi boğazıma kadar çekip kuşandığım,
bu yüzden
bu yüzdendi hep
düzene karşı duruşum ve
söz dinlemezliğim…
Yasalar mı,
yasaklar mı…… ?
Geçiniz…..