Suskunluk;
zarif bir isyandır…
Kelimeleri ziyan etmeme,
Duymak istenilmeyen kelimelerin önüne çekilmiş bir bariyer gibi,
Sözcükleri durdurma biçimidir…
Suskunluk;
kırılmış bir insanın, kırmamak için verdiği gayrettir…
Suskunluk;
konuşarak hallolmayan her şeyin üzerine vurulmuş bir mühür,
insan kalma mücadelesidir…
Ağırdır ağrılıdır sabıra sabır doğurtur,
İçte çok şeyi yıkar soğutur..
Ama karşındaki insanları yıkmamak için de,
Sessizce yıkılmaya razı bir duruş biçimidir…
Ve suskunluk;
Her kişinin değil,
Gerçekten kırılmak nedir bilenlerin harcıdır…