SÜKÙN’ET KALBİM

Bir kasırga beklenir haberlerde…
Kendisi gelmez belki haberi düşmüştür sadece…

Gözle görünür bir kasırga beklenirken, farkına varmazsınız aslında o, her an görülmezde.

Deniz öyle bir köpürerek dalgalanır ki…
Derinlerinde ne varsa tortusu kalmış, yosunlarından atıklarına, çıkar her bir dalgada vurur sahile sessizce…
Bir plastiğin yıllar süren kaybolmamışlığını gözler önüne serer bazı atıklar da.

Yosunlar denize dahildir de, ya o plastik atıklar…
Ah o çözülememiş ZEHİR YARATAN O PLASTİK ATIKLAR, AH O NAYLONLAR !

Denizin yosunlarıyla kaplanmış, bazen de ilk atıldığı gün gibi hala bozulmamış çıkar gün yüzüne.
İçindeki tüm canlılığı almış katilleri yakalanmıştır denizin, denize ait canlılığın zehirlenmiş ölü bedenleri de vurur aynı sahile…

Çevreci örgütler yüzyıllarca denizde kalan ve yaşam dengesini alt üst eden plastik atıklarla ilgili spot spot farkındalık mesajları gönderirken, biz yine savurup atarız elimizdekini bile bile o canım denize…

Bu nedenle aslında çevre kirliliği gibi içimizde, geçmişin tüm gereksiz atıklarıyla beraber yaşam denizimizde ve derinimizde.

Sakince yürüdüğümüz bir kıyı şeridinde hayal edin kendinizi, ya da üşenmeyin gidin bir sahile ve sadece izleyin. Bakın sahile vuran o kirliliğe… Bir torba alın hatta elinize (naylon olmasın tabi bu) toplayın denize olan borcunuzu…

Bir an durun, şimdi kendi iç denizinin sahilinde yürüyün… Devam edin….Yürüyün….Yürüyün!
Ve sadece gözlemleyin kıyı şeridinizi, ya da içinizdekileri.

Zamansız zamanlardan geçerken bakın bakalım kaç plastik var içinizde ve kaçı size ait…

İçimizde ne varsa sahilimize de o vurur,
dikkat etmeli bu nedenle dış denizimizin de,
iç denizimizin de içindekilere.