Ne çabuk unutuyoruz “hayat eve sığar” günlerini. Oysa Tabiat Ana, bir süre insansız yaşamda, kendi içinde sardı sebatla yaralarını, kendi içinde denge ve uyumla özgürce yenilendi, silkelendi, temizlendi, dönüştü… Mavisi bir başka mavi, yeşili bir başka yeşildi. Çorak kalan bağrında umut filizlendi, göğsünde süt birikti. İçindeki doğal canlılığın neşesi önce ilk çocuklarını sardı ve huzur … Okumaya devam et Can Yangını
Kahve
Her kahve aynı tadı taşımaz…Nerede içiyorsan, kiminle içiyorsan ona göre değişir… Sahilde oturduğun rüzgarlı bir sonbahar günü, en sevdiğin dostun ağlarken içtiğin kahvenin tadı kederlidir…Kahve telvesine yüreğinin acısı karışır. Bir pazar öğle sonrası annenin 'hadi bir kahve yap da içelim' dediği kahve huzurludur…Köpükler annenin göz bebeklerine yansır…Dudağının kıyısında kalan küçük bir gülümsemedir… Bir gece vakti … Okumaya devam et Kahve
Gülümseyen Eşekler
Eskiden Anadolu’nun tozlu yollarında otomobiller,kamyonlar henüz bu kadar yaygın değilken atlar,eşekler,katırlar çekermiş milletin tüm yükünü. O zamanlarda da bu hayvanlar alınıp satılırmış kasabalarda pazarlarda. O pazarlarda alıcı ile satıcıyı birbirinden ayırmak oldukça kolaymış.Kim elinde ucu biraz sivriltilmiş 40-50 cm lik bir tahta kazıkla geziyorsa herkes bilirmiş ki o kendine eşek almaya niyetli bir alıcı. Peki … Okumaya devam et Gülümseyen Eşekler
Köpek ve Kadın
Bir kadın köpeğe yemek ve su veriyordu.Gülümseyerek"köpekleri seviyorsunuz, ne kadar güzel" dedim."Hayır" dedi "hiç sevmem"Afalladım kaldım.Devam etti"Sevmem, ama bu onun ihtiyaçlarını karşılamayacağım anlamına gelmez.Bende fazla yemek var, onun karnı aç.Benim bahçemde su var, o susamış…Bunun sevmekle ne ilgisi var?”Şaşırdım kaldım; kadın düpedüz köpeğin Yaşama Hakkı’ndan söz ediyordu…"Diyelim" dedi bana."Sokakta bir adama araba çarptı.Yardım mı edeceğim, … Okumaya devam et Köpek ve Kadın
Sen ve Ben
Şirzat Mugan --- SEN VE BEN --- Hep avuçiçi çizgileridir;O, yanıtını merak ettiğin düşünüşler,Ruhunun asıl çerçevesin de….Bir yorgunluk yansıması fark ederizSen ve ben…Fark ettiğinde çizgiler çizersin sevgiyle yüreğime,Gün kısalır gece uzar,söz büyür,zaman durur..Yaşamın suları gibidir aşk….Düşten var olan sevgiliysen,Yoğunluğu bile öğütür-üz sevgi değirmenindeSen ve ben….Sevdanın kınası var şiirlerimde,Dilersen en görkemlisini senin için,Aşkla yakarım….Dokunalı çok oldu … Okumaya devam et Sen ve Ben
Korku ve kararsızlık
KORKU ve KARARSIZLIK 🔻 Aykırı profesör elinde bir fare ve kutu ile salona girdi. Öğrencilerin şaşkın bakışları arasında fareyi kutunun içine koydu ve kutuyu kapattı. Kutunun hava almadığı açıktı. 🔻Salona dönerek:“Bu kutuya iki gün kimse dokunmayacak dokunan bu dersi geçemez!”dedi ve salondan çıkıp gitti. 🔻Salondaki öğrenciler olaya bir anlam verememişlerdi. Kimisi kutunun içindeki fareyi çıkarmayı … Okumaya devam et Korku ve kararsızlık
Ölüm de sığmaz satırlara
•Doğum gibi, yaşam gibi, ölüm de sığmaz ki satırlara•
Herkes kendi hikayesinin içinde yaşar, ancak yaprak yaprak açılan zamanın sayfalarında değişir herkese göre hikayenin kahramanları…
Satırda ya da sayfa aralarında durduğunuz yer farklıdır o an çünkü.
Benzeşmeler, kesişmeler, duygudaşlıklar, kan ya da gönül bağı, adına ne koyarsanız koyun O pek çok rolle, hikaye içinde akar da akar, hem de yaşam hikayenizin her girdabında.
Yaprak yaprak, satır aralarında hep yaşar, zamanın içinde hangi sayfada, hangi satırda karşınıza çıkacak bilemezsiniz, o hikayeye gireceği yere çoğunlukla kendi karar verir masallardaki Peri gibi…
Hikayeye her girişi sevgi, umut, iyilik, şefkat ve yeni bir öğretidir. Gülümsersiniz yaşayan satırlarda, yaşama dair metiyeler dizi dizi akar yine yeniden aranızda, acıyı, yaşamı bal eylersiniz. Hikayenizden ara ara her çıkışı başka bir hikayede parlayışıdır. Feyz olur O, o ara başkalarına…
Ya tüm hikayelerden o sessiz ancak gürültü çıkışı… İşte o an!!! Can ve hayal kırıkları batar yaralarınıza… Hikayenizin en…
View original post 117 kelime daha
Hayat Bayram Olsa
Tüm yaşam bir tahta çubuğun ucunda bitmeyen şeker tadıydı biz çocukken. Bizler yine de şanslı çocuklardık, çok renkliydi sevgilerimiz, paylaşımlarız, geçmesin isterdik o yüzden, ne ağız tadı ne de bayramlarımız. Yatağımızın ucunda beklerken gıcır gıcır parlayan ayakkabılarımız, ‘haydi bayram sabahı’ denmesine bile gerek kalmaksızın hep hazır oldaydık(!) Zaten çoğumuz da o gece heyecandan uyumazdık. Özür … Okumaya devam et Hayat Bayram Olsa
Tutamak
- Hep arayacaksın sen. Ya resim, ya kitap..- Tutamak sorunu. İnsanın bir tutamağı olmalı.- Anlamadım.- Tutamak sorunu dedim. Dünyada hepimiz sallantılı, korkuluksuz bir köprüde yürür gibiyiz. Tutunacak bir şey olmadı mı insan yuvarlanır. Tramvaylardaki tutamaklar gibi. Uzanır tutunurlar. Kimi zenginliğine tutunur; kimi müdürlüğüne; kimi işine, sanatına. Çocuklarına tutunanlar vardır. Herkes kendi tutamağının en iyi, en … Okumaya devam et Tutamak
Şehit Çocukları ve 23 Nisan
Kurtuluş Savaşı’nda sayısız şehit çocuğu öksüz ve yetim kalmıştı. Bu kutsal emanetlere sahip çıkabilmek için, bizzat Mustafa Kemal’in himayesinde 1921’de Ankara Himaye-i Etfal Cemiyeti kuruldu.*23 Nisan henüz “hakimiyeti milliye” bayramıydı. Çocuk bayramı değildi.*23 Nisan 1923’te TBMM’de yapılan Hakimiyeti Milliye Bayramı töreninde, Mustafa Kemal’in isteğiyle, Himaye-i Etfal Cemiyeti Başkanı’na protokolde yer verildi.*Bir sene sonra, 23 Nisan … Okumaya devam et Şehit Çocukları ve 23 Nisan
